Sproat Lake

Het wegennet op Vancouver Island bestaat grotendeels uit een weg langs de oostkust met een aantal doorsteken naar de westkust. We zakken af naar het zuiden om via zo'n doorsteek richting Tofino te gaan. We stoppen bij Coombs. Een dorpje waar op het dorpsplein een stel mooie beelden staan. Op het dak van een supermarkt is gras gelegd en grazen de geiten. Er is een vlindertuin. Mooie vlinders maar wat achterstallig onderhoud. Verderop is een bos, MacMillan Grove, dat door de weg in tweeën wordt gedeeld. Aan beide kanten is een wandeling uitgezet van een half uur. In het bos staan douglassparren die meer dan 800 jaar oud zijn. Er liggen bijna net zoveel omgevallen bomen als dat er rechtop staan. Het hout vergaat erg langzaam. Op de omgevallen bomen groeien weer andere gewassen. Het is een fascinerend gezicht. Yvonne loopt enigszins gefrustreerd rond, overal prima hout voor het kampvuur van vanavond maar ze mag niets meenemen.

Begin van de middag stoppen we bij een parkcamping. Deze heeft slechts 10 plaatsen die nieuw zijn aangelegd. Ziet er gecultiveerd uit maar wel mooi. Wel minder privacy dan we gewend zijn. Op 200 m ligt een meer, Sproat Lake, waarin we 's-middags nog een baantje trekken.